آیا میتوانیم از افزایش ازدواجهای اجباری در افغانستان جلوگیری کنیم؟
ازدواج اجباری زخمی است کهنه و عمیق بر پیکر جامعه افغانستان؛ زخمی که نه تنها زندگی دختران، بلکه تمام خانوادهها را تحت تأثیر قرار میدهد. این پدیده، آیندهای تاریک برای بسیاری از انسانها رقم میزند؛ آیندهای که در آن، عشق، احترام و آزادی جایی ندارد. من بهعنوان کسی که در خانواده خود شاهد این درد بودهام، میدانم ازدواج اجباری چطور میتواند زندگی افراد را به جهنمی خاموش تبدیل کند. این موضوع برای من تنها یک بحث نظری نیست؛ بلکه زخمی است که هر روز آن را در اطراف خود احساس میکنم
یک تجربه شخصی از ازدواج اجباری
من در خانوادهای بزرگ شدم که در آن، ازدواج اجباری نه تنها برای دختران، بلکه برای پسران نیز رخ داده است. برادر بزرگترم در ۱۹ سالگی مجبور شد با دخترعمهام ازدواج کند. آن زمان من تنها ۹ سال داشتم، اما از همان کودکی شاهد اثرات این تصمیم بر زندگی او و کل خانوادهام بودم.
از همان ابتدا مشخص بود که این ازدواج نتیجهای جز ناراحتی و رنج نخواهد داشت. زندگی مشترک آنها هیچگاه همراه با محبت نبود؛ بلکه پر از مشاجره، تنش و نارضایتی بود. اما بهخاطر فرهنگ غلطی که طلاق را ناپسند میداند، آنها مجبور شدند این زندگی جهنمی را ادامه دهند. امروز، بعد از ۱۵ سال، من همچنان شاهد درد و رنج آنها هستم. این ازدواج نه تنها زندگی آنها را نابود کرده، بلکه شادی و آرامش را از کل خانوادهام گرفته است.
این تجربه به من نشان داده است که ازدواج اجباری نه تنها فرد قربانی را تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه تمام اعضای خانواده را به درد و رنج دچار میکند. این فرهنگ غلط که “زندگی در جهنم بهتر از طلاق است” باید تغییر کند. هیچکس نباید مجبور شود در یک ازدواج بدون عشق و احترام باقی بماند.
ازدواج اجباری؛ چرا و چگونه؟
ازدواج اجباری در افغانستان ریشه در چند عامل عمیق دارد
ازدواج اجباری در افغانستان ریشه در چند عامل عمیق دارد:
۱- فقر: بسیاری از خانوادهها به دلیل مشکلات مالی، دختران یا پسران خود را مجبور به ازدواج میکنند.
۲- سنتهای پوسیده و فرهنگ نادرست: باورهای قدیمی و فشار اجتماعی باعث میشود افراد قربانی این ازدواجها شوند.
۳- نبود آگاهی: بسیاری از خانوادهها از پیامدهای این تصمیم، مانند افسردگی، خشونت خانگی و تأثیرات منفی بر فرزندان، آگاهی ندارند.
۴- جنگ و ناامنی: بیثباتی سیاسی و اجتماعی در افغانستان به این پدیده دامن زده است.
این عوامل، زنجیرهای از ظلم و محرومیت را برای افراد و خانوادهها ایجاد کردهاند. تجربه شخصی من نشان میدهد که این زنجیره تنها زمانی شکسته میشود که جامعه ما به اشتباه بودن این فرهنگ اعتراف کند و برای اصلاح آن تلاش کند.
احساس مسئولیت؛ وظیفه ما چیست؟
ما نمیتوانیم در برابر این ظلم بیتفاوت باشیم. هر یک از ما در برابر قربانیان ازدواج اجباری مسئولیم. باید از این دردها بیاموزیم و برای جلوگیری از تکرار آن تلاش کنیم.
آگاهیبخشی
باید به خانوادهها آموزش دهیم که ازدواج اجباری چه پیامدهای ناگواری دارد. رسانهها، مدارس و رهبران اجتماعی میتوانند نقش بزرگی در تغییر این باورهای غلط داشته باشند
حمایت از قربانیان
برای افرادی که در ازدواج اجباری گرفتار شدهاند، باید پناهگاهها و راهحلهایی ارائه شود تا بتوانند از این شرایط فرار کنند و زندگی جدیدی آغاز کنند.
اجرای قوانین
دولت باید قوانین موجود علیه ازدواج اجباری را بهطور قاطع اجرا کند و با متخلفان برخورد جدی داشته باشد.
تغییر باورهای سنتی
بزرگان قومی و رهبران مذهبی باید پیشگام تغییر این فرهنگ باشند. آنها باید به مردم نشان دهند که طلاق زمانی که زندگی غیرقابل تحمل است، نه تنها ننگ نیست، بلکه یک راهحل انسانی است
تشویق به تحصیل
وقتی دختران تحصیل کنند و پسران فرصت تصمیمگیری داشته باشند، ازدواج اجباری جای خود را به ازدواجهای آگاهانه و مبتنی بر عشق و احترام خواهد داد
دختران و پسران افغانستان لایق آیندهای بهترند
تجربه برادر من تنها یکی از هزاران داستانی است که در افغانستان رخ میدهد. هر روز دختران و پسرانی مجبور میشوند زندگی خود را با کسانی آغاز کنند که هیچ علاقهای به آنها ندارند. این افراد نه تنها قربانی یک فرهنگ نادرست میشوند، بلکه شادی و آرامش را از همه اطرافیان خود نیز میگیرند.
ما باید به یاد داشته باشیم که هر دختر و پسری حق دارد زندگی خود را انتخاب کند. آنها حق دارند عشق را تجربه کنند، تحصیل کنند و آیندهای بهتر برای خود بسازند. اگر امروز برای تغییر این فرهنگ تلاش کنیم، میتوانیم آیندهای روشنتر برای افغانستان رقم بزنیم.
در اخر می توانم بگوییم تغییر از ما شروع میشود
ازدواج اجباری یک ظلم آشکار است که باید پایان یابد. داستان برادر من شاید داستان بسیاری از افراد دیگر نیز باشد. اما این داستانها نباید تکرار شوند. هر قدم کوچک ما، از صحبت کردن درباره این مشکل گرفته تا حمایت از قربانیان، میتواند تغییری بزرگ ایجاد کند.
بیایید با هم دست به دست دهیم و برای ساختن افغانستانی بدون ازدواج اجباری تلاش کنیم. هیچکس نباید زندگی خود را در اجبار و رنج سپری کند. آیندهای بهتر در گرو تصمیمهای امروز ماست.
بیایید برای تغییر بجنگیم. هر دختر و پسر افغانستانی لایق زندگی همراه با عشق، احترام و آزادی هستند