• ازدواج اجباری نقض حقوق بشر و مانعی برای پیشرفت اجتماعی زنان است. «Amartya Sen»
همه ما در جامعه اسلامی زندگی میکنیم و قانون ما هم همان قانون الهی است که در رابطه با ازدواج اجباری چنین فرموده اند:-
2. آیه 256 سوره بقره:
«لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ…»
(در دین هیچ اجباری نیست…)
این اصل کلی اسلام نشان میدهد که در امور دینی، از جمله ازدواج، اجبار جایی ندارد. ازدواج اجباری در هیچ جایی جواز ندارد و در جای دیگری رسول اکرم(ص) اجازه نگرفتن در ازدواج را از دختران عملی ناپسند دانسته است.
از زمان های قدیم تا به امروز به دلیل عنعنات ناپسند در میان برخی از افراد از افراد ازدواج اجباری هنوز هم وجود دارند و به گفته بعضی از آن افراد زمانی که دختر خاموش ماند و یا اگر شروع به گریان هم کرد یعنی برای ازدواج آماده است در حالی که هیچ نظری از دختر پرسیده نمیشود. اما از قدیم تا حال تغییراتی بیشتری بر جامعه وارد شد افراد بیشتر وارد دنیایی علم شده اند، علم و دانش خود را پیشرفت داده بعد احترام به نظر دختران و زنان را درک کردن ولی با این حال یک گروه کوچک از افراد هنوز وجود دارد که دست به ازدواج اجباری میزنند به خصوص در عصر فعلی طالبان که زمینه خیلی مساعد شده است به همچون عمل ناپسند. ولی با آن هم باید تلاش کنیم تا از این عمل جلوگیری گردد در وطن عزیز مان.
ازدواج اجباری یکی از چالشهای بزرگ اجتماعی محسوب میشود و برای مقابله با این عمل، باید راهکارهای مناسبی اتخاذ شود تا از وقوع آن جلوگیری گردد.
•علم و دانش:- در قدم نخست، باید علم و دانش بیشتری را در میان زنان و دختران ترویج دهیم، زیرا فردی که از دانش برخوردار باشد، میتواند بهخوبی از حقوق خود دفاع کند.
•فقر و تنگدستی؛-همه ما شاهد هستیم که فقر بهشدت در وطن ما ریشه دوانده است و این یکی از عواملی است که به گسترش ازدواج اجباری کمک میکند. بنابراین، باید با فقر مبارزه کنیم تا از وقوع چنین مشکلاتی جلوگیری شود
• آگاهی رسانی در خانواده:-خانوادهها باید با اهمیت رضایت در ازدواج آشنا شوند. آگاهیبخشی به والدین درباره حق تصمیم گیری فرزندان، بهویژه دختران، میتواند نقش مهمی در کاهش ازدواجهای اجباری داشته باشد. اگر خانوادهها بدانند که رضایت و اختیار طرفین در ازدواج، از اصول دینی و انسانی است، احتمال انجام چنین اعمالی کاهش مییابد.
ازدواج اجباری نه تنها نقض آشکار حقوق انسانی است، بلکه مانعی جدی بر سر راه پیشرفت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه محسوب میشود. برای مقابله با این پدیده، نیازمند تلاش همگانی هستیم؛ از خانوادهها و نهادهای آموزشی گرفته تا دولت و نهادهای دینی. آگاهیبخشی، مبارزه با فقر، تقویت جایگاه زنان و اجرای دقیق قوانین میتواند گامهای مهمی در این مسیر باشد.
هر یک از ما وظیفه داریم برای ساختن جامعهای عاری از ظلم و تبعیض تلاش کنیم. تنها از طریق احترام به حقوق فردی و جمعی است که میتوانیم آیندهای روشنتر برای نسلهای بعدی رقم بزنیم.